Απαραίτητη διευκρίνηση: Όλα τα παρακάτω αποτελούν γνήσιο αποκύημα Φαντασίας.
Υπενθύμιση: Η Φαντασία είναι ευρύτερη της όποιας Πραγματικότητας, την οποία και περιέχει.
· Ο Παρατηρητής διαμορφώνει την Πραγματικότητα.
· Η σχέση μεταξύ παρατηρητή και παρατηρούμενου είναι αμφίδρομη.
· Παρατηρητής: Διαμορφώνει παρατηρώντας και ταυτόχρονα ορίζεται ο ίδιος απ’ τον περιβάλλοντα χώρο που έχει παρατηρήσει-διαμορφώσει (αμφίδρομη σχέση).
· Ισχύς παρατήρησης: Η διαμόρφωση της πραγματικότητας είναι ένα παιχνίδι ισχύος. Η ισχυρότερη παρατήρηση επεμβαίνει δραστικότερα διαμορφώνοντας κατά το δοκούν. Συνιστώσες:
1. “Ποιότητα” παρατήρησης: «Βάθος» παρατήρησης, ισχύς παρατήρησης ενός παρατηρητή. Εξαρτάται (μεταξύ άλλων) απ’ το Χώρο Πραγματικότητας.
2. “Ποσότητα” παρατήρησης: Αριθμός συντονισμένων παρατηρητών. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των παρατηρητών ενός αντικειμένου ή μίας κατάστασης, τόσο περισσότερο αυτό (ή αυτή) ισχυροποιείται, δηλαδή αυξάνεται ο βαθμός πραγματικότητάς του, κι επιβάλλεται και σε άλλους (νέους) παρατηρητές. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μία αλυσιδωτή αντίδραση με τη μορφή δίνης που «παγώνει» την πραγματικότητα σε συγκεκριμένες φόρμες.
Τεχνική:
Ορίζεις αυθαίρετα σε ένα «ρευστό» χώρο πραγματικότητας κάτι το επιθυμητό (κατάσταση-γεγονός-αντικείμενο).
Μεταφέρεις την πληροφορία ως πολύ πιθανό ενδεχόμενο σε πολλούς ανυποψίαστους παρατηρητές, ενώ παράλληλα καλλιεργείς ήπια και την αμφιβολία για την εγκυρότητα της πληροφορίας στους ίδιους παρατηρητές (με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά την έντονη άρνηση λόγω αδράνειας προς κάθε τι το καινούργιο).
Η πληροφορία αρχίζει να εξαπλώνεται σύμφωνα με τους νόμους του τοπικού (αρχικά) αλλά και του ευρύτερου (στη συνέχεια) Δικτύου, δημιουργώντας ένα ντόμινο πέρα από κάθε έλεγχο.
Αυτό που έχεις ορίσει αυθαίρετα αρχίζει να παρατηρείται από ολοένα και περισσότερους Παρατηρητές (εκθετική αύξηση βαθμού παρατήρησης), με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο Βαθμός Πραγματικότητάς του.
Όταν ο τελευταίος υπερβεί κάποιο όριο (αποκτήσει «κρίσιμη μάζα»), το παρατηρούμενο αποκτά υπόσταση με αποτέλεσμα την πλήρη διαμόρφωσή του.
Στόχος επετεύχθη!!
Προσοχή: Το μόλις δημιουργηθέν ελέγχεται από δύσκολα ως καθόλου, δρα αυτόνομα και μάλιστα τείνει να ενωθεί με το δημιουργό του!
(QUIZ: Τι συμβαίνει όταν ένας ισχυρός Παρατηρητής παρατηρεί τον εαυτό του;)
Σημείωση 1:
Τα παραπάνω αποτελούν απλούστευση του Παιχνιδιού Διαμόρφωσης Πραγματικοτήτων σε τέτοιο βαθμό, που κάλλιστα θα μπορούσαν να θεωρηθούν αναληθή. Άλλωστε πως ορίζουμε την αλήθεια και πως το ψέμα (σε ποιο Χώρο Πραγματικότητας, σε ποιο Βαθμό Πραγματικότητας, και για ποιόν Παρατηρητή;);
Σημείωση 2:
Οι πολιτικοί ενδιαφέρονται για τη συγκέντρωση πλήθους ψηφοφόρων ή Παρατηρητών;
Σημείωση 3:
Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον η επανεξέταση του ρόλου των Μέσων «Ενημέρωσης» με βάση τα παραπάνω (τρομακτικό, έτσι;!!).
Σημείωση 4:
Μία απλή εφαρμογή της ανωτέρω τεχνικής θα μπορούσε να αποτελεί η ίδια η αναφορά της (ο νοών νοήτω...).
Σημείωση 5:
Διακεκριμένος ψυχίατρος επιμένει ότι ο υπογράφων έχει σώας τας φρένας, αλλά ο τελευταίος διατηρεί τις αμφιβολίες του (και για τους δύο!)... Αυτή ίσως να είναι και η μόνη σοβαρή ένδειξη που ισχυροποιεί την άποψη του ψυχιάτρου...
Ίδωμεν.
Υπενθύμιση: Η Φαντασία είναι ευρύτερη της όποιας Πραγματικότητας, την οποία και περιέχει.
· Ο Παρατηρητής διαμορφώνει την Πραγματικότητα.
· Η σχέση μεταξύ παρατηρητή και παρατηρούμενου είναι αμφίδρομη.
· Παρατηρητής: Διαμορφώνει παρατηρώντας και ταυτόχρονα ορίζεται ο ίδιος απ’ τον περιβάλλοντα χώρο που έχει παρατηρήσει-διαμορφώσει (αμφίδρομη σχέση).
· Ισχύς παρατήρησης: Η διαμόρφωση της πραγματικότητας είναι ένα παιχνίδι ισχύος. Η ισχυρότερη παρατήρηση επεμβαίνει δραστικότερα διαμορφώνοντας κατά το δοκούν. Συνιστώσες:
1. “Ποιότητα” παρατήρησης: «Βάθος» παρατήρησης, ισχύς παρατήρησης ενός παρατηρητή. Εξαρτάται (μεταξύ άλλων) απ’ το Χώρο Πραγματικότητας.
2. “Ποσότητα” παρατήρησης: Αριθμός συντονισμένων παρατηρητών. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των παρατηρητών ενός αντικειμένου ή μίας κατάστασης, τόσο περισσότερο αυτό (ή αυτή) ισχυροποιείται, δηλαδή αυξάνεται ο βαθμός πραγματικότητάς του, κι επιβάλλεται και σε άλλους (νέους) παρατηρητές. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μία αλυσιδωτή αντίδραση με τη μορφή δίνης που «παγώνει» την πραγματικότητα σε συγκεκριμένες φόρμες.
Τεχνική:
Ορίζεις αυθαίρετα σε ένα «ρευστό» χώρο πραγματικότητας κάτι το επιθυμητό (κατάσταση-γεγονός-αντικείμενο).
Μεταφέρεις την πληροφορία ως πολύ πιθανό ενδεχόμενο σε πολλούς ανυποψίαστους παρατηρητές, ενώ παράλληλα καλλιεργείς ήπια και την αμφιβολία για την εγκυρότητα της πληροφορίας στους ίδιους παρατηρητές (με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά την έντονη άρνηση λόγω αδράνειας προς κάθε τι το καινούργιο).
Η πληροφορία αρχίζει να εξαπλώνεται σύμφωνα με τους νόμους του τοπικού (αρχικά) αλλά και του ευρύτερου (στη συνέχεια) Δικτύου, δημιουργώντας ένα ντόμινο πέρα από κάθε έλεγχο.
Αυτό που έχεις ορίσει αυθαίρετα αρχίζει να παρατηρείται από ολοένα και περισσότερους Παρατηρητές (εκθετική αύξηση βαθμού παρατήρησης), με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο Βαθμός Πραγματικότητάς του.
Όταν ο τελευταίος υπερβεί κάποιο όριο (αποκτήσει «κρίσιμη μάζα»), το παρατηρούμενο αποκτά υπόσταση με αποτέλεσμα την πλήρη διαμόρφωσή του.
Στόχος επετεύχθη!!
Προσοχή: Το μόλις δημιουργηθέν ελέγχεται από δύσκολα ως καθόλου, δρα αυτόνομα και μάλιστα τείνει να ενωθεί με το δημιουργό του!
(QUIZ: Τι συμβαίνει όταν ένας ισχυρός Παρατηρητής παρατηρεί τον εαυτό του;)
Σημείωση 1:
Τα παραπάνω αποτελούν απλούστευση του Παιχνιδιού Διαμόρφωσης Πραγματικοτήτων σε τέτοιο βαθμό, που κάλλιστα θα μπορούσαν να θεωρηθούν αναληθή. Άλλωστε πως ορίζουμε την αλήθεια και πως το ψέμα (σε ποιο Χώρο Πραγματικότητας, σε ποιο Βαθμό Πραγματικότητας, και για ποιόν Παρατηρητή;);
Σημείωση 2:
Οι πολιτικοί ενδιαφέρονται για τη συγκέντρωση πλήθους ψηφοφόρων ή Παρατηρητών;
Σημείωση 3:
Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον η επανεξέταση του ρόλου των Μέσων «Ενημέρωσης» με βάση τα παραπάνω (τρομακτικό, έτσι;!!).
Σημείωση 4:
Μία απλή εφαρμογή της ανωτέρω τεχνικής θα μπορούσε να αποτελεί η ίδια η αναφορά της (ο νοών νοήτω...).
Σημείωση 5:
Διακεκριμένος ψυχίατρος επιμένει ότι ο υπογράφων έχει σώας τας φρένας, αλλά ο τελευταίος διατηρεί τις αμφιβολίες του (και για τους δύο!)... Αυτή ίσως να είναι και η μόνη σοβαρή ένδειξη που ισχυροποιεί την άποψη του ψυχιάτρου...
Ίδωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου